yürek dokunuþunda ölmeyi bilen gözlerim olsaydý sensizliðe ama olmazlardý... ve yitirmeyi bilmezdi diyarlardan taþmýþ eski sevgiler.
rutubetli hayallerin en soðuk deminde çalkalanýr yalnýzlýk! ve dizeler yazýlýr adýna. her gece birer inci süzdürür karanlýða varlýðý. damlar sayfalara söz söz... söz kere söz olur yanlýzlýk! adýný bilmediðin dualarda bile saklýdýr tüm çileli yalnýzlýklar. rapt edilen her mutluluk içinde, sabredilen her kavuþma içinde, mutlaka bir yalnýzlýk saati vardýr !
yelkovan odunda piþerken en zalim aþklar düþman eder kendine envayý. kurgudur, masal olur, okunur... karþý duruþlar sergiler zamana mekana... hep olmalýdýr,olmak ýster açtýr ve bilez doymak nedir!
bilir belki kendine dilenmeyi afatýn acýya saðýlmýþ çýðlýklara intihar bekçisi olmak ve çaðýldamak sonsuzluða. söylemeli kendine ihanetin! anlatmalý acizliðin soysuz narýný! anlatmalý kendi içinde sönmüþ bir tek kelime olan yalnýzlýðý!
farkýnda olursa ademoðlu belki sarýlacaktýr kendine! ve satacaktýr müzmin sevdasýný aydýnlýða! yükselmek olacaktýr kartalýn uçuþu! konacaktýr emsalsiz zirveye.
bilmez ki nemrud u... anlatmaz ki ebu cehili... viran olmuþ þehirleri... þehrin azgýn ruhlarýný kim dökebilir satýhlara kim?
bekleyecektir elbet oðullarýný hakikat bu hakikat için akacaktýr coþkun fýrat!
Selenge&Meftunkaranfil
Sosyal Medyada Paylaşın:
meftunkaranfil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.