beyniyle yüreði arasýndaki terazinin sarsak sursak devrilmiþ gümüþ kefelerine bir tekme attý ’rengin rengi çýkmýþ’ ’eprimiþti gökyüzü’ aðaçlar daha bir soluk çiçekler kokusuzdu
çýkardý ceplerinden tek tek üst üste koyduðu kalpleri uzun uzun sevdi kedinin dili misali
isteksiz oturdu piþmanlýk külliyatýnýn baþýna yeniden çevirdi sayfalarýný sildi ’keþkeleri’ attý ’amalarý’ çýkardý gözlerini / parlattý irisleri oydu kulaklarýný / boþalttý sesleri burnuna gül taktý gitti /yýkandý -lokman hekim’in sevdiði þekilde- sonra örttü çýplaklýðýný ak paktý elbiseleri
çay koydu ajda bardaðýna birkaç küp geleceðini katýp hýzla karýþtýrdý sýmsýcak tereyaðlý ekmeðinin üstüne bir de sevgilisini sürdü ýsýrdý bir iki lokma emdi diþlerini ardýndan sildi elinin tersiyle þükreden aðzýný
kalktý / doðruldu dikti sýrtý iki kuþ gelip oturdu ayaklarýna açtý kapýyý ansýzýn güneþ sokuldu yüzüne yaþamak güzeldi be...! içi titredi pýrr.. pýrr kanatlandý iki kuþ gölgesinde usulca
gönül gençyýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
gönül gençyılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.