FAKİRLİK POSTUMDUR

Ey âdemoðlu! Seslen, merhametli vicdanýna,
Sen de katýl çekinmeden ilahi aþkýn girdabýna.
Sen bal yapan arý mýsýn, yoksa eþek arýsý mý?
Yumurtanýn özünü yolda býrakan sarýsý mý?
Kendine hesap ver ki kalbin mutmain olsun,
Rabbine güvenli yolculuk baþlatmýþ olursun.
Âdemoðlu üçe ayrýlýr, Yüce Kitabý Kerim’de,
Müslüman, Münafýk ve Kâfir olarak terimde,
Her zaman karþýna çýkar, bunlardan her biri,
Ýmaný olmayan nasipsiz, insaný yakar diri diri.
Kendini tanýmla ve yolunu bul doðru çizgide?
Kendini tanýmla ilahi aþký yudumlayan ezgide.
Âdemoðlu! Sen münafýk mýsýn, yoksa kâfir mi?
Kime hizmet ediyorsun, yoksa asi nefsine mi?
Bunun cevabýný vicdanýnda doðru verdiðinde?
Hakikat seni bulacaktýr imanýn iðne deliðinde…
Âdemoðlu! Münafýk mýsýn, Müslüman mý düþün?
Sana fayda vermeyen fitne eviyse hemen taþýn.
Zararýn neresinden dönersen dön bu sana kârdýr,
Geriye kalan sana gerçek yar mý desem yardýr.
Âdemoðlu! Putperest misin, Müþrik mi düþün?
Karar senindir aklýný iyice baþýna al bir düþün.
Sakýn! Zamana aldanma zaman geriye akmaz,
Ýbrahim gibi, ateþlere atýlsan da seni yakmaz.
Kur’an ile açýlan gönüller, ebediyen solmaz,
Kýsa ömründe ibadetsiz amel defterin dolmaz.
Âdemoðlu! Sen hakiki bir Müslüman mýsýn?
Allah için mi; yoksa nefsin için mi buradasýn?
Ebedi yarýþ sona eriyor acaba kaçýncý turdasýn,
Eðer salih amelin yoksa bomboþ bir hurdasýn.
Þeytanýn askeri olmak kolay düþüncesiz kafaya,
El uçakla gitti, sen çöllerde yalnýz kaldýn yaya.
Yürü ve dallara saðlam bas, azim ve inançla,
Dostunu düþmanýný bil yalnýz kalma kývançla.
Allah’ýn indirdiði yol yücedir ve en doðrusu,
Kâfirden dost, domuzdan post olmaz doðrusu.
Dost kim? Düþman kim? Yoksa dumduma mý?
Ayaz çatlýyor, düþman patlýyor umurunda mý?
Ayýlsýn, bayýlsýn, uyusun, uyutulsun bana ne mi?
Bu hak dinin yükünü kaldýrmak kaldý nineme mi?
Hayýr! Yol uzun, üstelik zahmet ve iþkence dolu,
Müslüman muradýna erecek takip ederse hak yolu.
Ýslam’ý yaþayarak çekecek bin bir türlü zahmeti,
Onu pek yakýnda kuþatacaktýr, hakkýn rahmeti.
Karýnca çalýþkandýr, biz ise tembel mi tembeliz,
Çalýþmayý býrakýp sorumluluktan kaçan göbeliz.
Þiarýmýz olmuþtur düþüncesizlik ve düzenbazlýk,
Sana: ‘Ben Müslümaným’ der, yapar hokkabazlýk.
Biz Müslümanýz, senin dostun, benim dostumdur,
Sen sefa sürerken giydiðim hep fakirlik postumdur.
Âdemoðlu ya münafýk ya kâfir ya da ol Müslüman,
Eðer imanla gidersen ahirette olacaksýn kahraman.
Baþka seçeneðin yok kalbini iyi yokla ve teslim ol,
Fani dünyada Ýslam’dan baþka yoktur gidilecek yol.
Arkadaþ! Gönderilen bizim dinimiz son ilahi dindir,
Merhamet kanatlarýný ise mazlumlarýn üzerine indir.
Kur’an-ý Kerim kitabýmýz, yüce Allah’týr Rabbimiz,
Muhammed Mustafa’dýr bizim son Peygamberimiz.

1990/Konya
Sosyal Medyada Paylaşın: