se
KOKUSU VARMIŞ AŞKIN
AÞKIN KOKUSU
Bunca yýldýr nasýlda kör gibi yaþamýþým,
Neleri sevmemiþim, neleri kaçýrmýþým,
Bir gün seni görünce, tutunca ellerini,
Farkýnda olmamýþým gözlerini almýþým.
Senin gözünle bakýp görmüþüm tüm renkleri,
Çevremde dans ederek, oynaþan ahenkleri,
Neden tanýmamýþým alý moru da varmýþ,
Kýrmýzý gül güzelmiþ, menekþeler kokarmýþ.
Tutunca ellerini bir sýcaklýk yaþadým.
Kuþlara þarký dedim, çocuklarý okþadým.
Nefes almak güzelmiþ, kokusu varmýþ aþkýn.
Hala inanamýyor, hala kalbim çok þaþkýn.
O engin gözlerinde denizlere daldým ben,
Rüzgardan kanat aldým, bulutlara vardým ben.
Meðer kocaman dünya ne kadarda güzelmiþ,
Bana mutluluk veren sendeki sýcak elmiþ.
O güzel gülüþünde mutluluðum yeþerdi,
Eski günlerim bitti, yeni bir yaþam geldi,
Tanrým bir ödül verdi, seni bana gönderdi.
“Artýk sev bu dünyayý, körlüðü gider”, dedi.
Sýcacýk yüreðinden merhameti öðrendim.
Sadece seni deðil, tüm insanlarý sevdim.
Haykýrdým tüm dünyaya “ sizlerde sevin”, diye.
“Boþ verin servetleri, aþk en büyük hediye”.
Gevher Aladað
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.