Gecenin sýrlý eli kaldýrdý yavaþ yavaþ
Yýldýzlý yazmasýný bahçenin üzerinden
Alevli bir bakýþýn ufkundan döküldü yaþ
Ah ederek inledi kýzýl gonca derinden.
Efsun çözen papatya olur muydu arkadaþ?
Hüzün çöktü içine aðladý kederinden.
Nemlendi çiyleriyle zümrüt renkli yapraklar
Sonra gülümseyerek, selam verdi güneþe.
Birkaç günlük bir ömür nice güzellik saklar
Farkýndaydý dünyaya sunacaktý hep neþe.
Mis kokan nefesinden mest olurken topraklar
Duyar mýydý gonca gül yaþamaktan endiþe?
Tek deðildi bahçede göz alan onlarca renk
Güneþ tayfý misali menekþe, sümbül, lale
Sürmeliydi yýllarca bu güzellik, bu ahenk.
Hayata gülmeliydi gelir miydi ihmale?
Bir el geldi kopardý süslemek için çelenk
Ayrýldý dostlarýndan düþtü periþan hale.
***
Yüreði sevgi ile çýrpýnan kýzýl gonca
Bir günde soldu gitti bedeninden kopunca.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM YAKARIŞ RİCA EDERİM BAYIM HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! SARMAŞIK VEZN-İ AHAR MEHMET’İM