Ankara’yý özlüyorum ve de seni. Kaderimsin alnýma yazýlan. EYLÜL de doðuþum gibi. Uðurumdun Gizemli Bir sonbahardan Bana kalan
Gönül kapýmý çalmadan geldin, yerleþtin. arsýz kýþ güneþi gibi. Kimin neyisin diye sormadan. Küçük bir kentin yalnýz çocuðuna. Mutluluðum oldu yokluðunda hayalin. Yaþanmasý gereken en büyük, Günahým. Ve de vebalim oldun. Gelirsen bir daha, Yine EYLÜL de gel.
14-07-2006-Cuma Tuðrul Ahmet Pekel Sosyal Medyada Paylaşın:
tugrulahmetpekel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.