Yorgun bedenimin yükünü
Hangi kelimeler hafifletir bilmiyorum !
Ya yüreðimin sýzýsýný,içimin acýsýný ?
Hani ;
Aðlamayý ayýp saymasam
Oturup günlerce aðlayacaðým
Ama ;
Ýçimdeki bu sýzý öyle derinlerde kii
Aðlamakla atýlabilecek gibi deðil.
Ne çare ;
Elim kana bulaþmýþ bir kere
Ne zaman Kerbelâ’dan geçsem
Üstüm baþým kan içinde,
Biraz sendelesem
Kuvvetleniyor þêr,
Maazallah ;
Yere düþecek olsam,alkýþ tutacaklar
Ölen ölür, yaþayan görür.
Dilerim sende görürsün !
O zaman öðreceksin, onur ne demek
Duyacaksýn,
Temmuz sýcaðýnda insana,
Aba giydiren o zalim güç nasýl donacak.
Zaten, yaþam dediðin nedir ki
Sadece nefes almaktan öte,
Akit mi imzaladýk sonumuz deðsin diye arþa?
Kýsýr bir döngü içinde
Esaret, bedel ve sonrasý malum kader.
Bundan sonra ne yaþanacaksa
Hepsi sana endeksli olacak .
Sen !
Bütün güllerden aldýðýn dikenleri getirip bana ,
Birer birer batýrmýþ olsan da baðrýma,
Akan her damla için
Sinemde, gonca bir gül açtý diyeceðim !
Allah biliyor,
Ant içtim.
Yediðim ekmek,içtiðim su olsun þahidim.
Ya SEN hep SEN !
Senin olmadan ölmeyeceðim !..
Hande HAGHGOUÝ
17.07.2009,cum’a
çengelköy/ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.