ANNEME MEKTUPLAR~2

Selamla baþlýyorum mektubuma, Annelerin en güzeli!
Öpüyorum, çileyle yoðrulmuþ hasret kokan o elleri.
Hani toprak kokusunu getirir ya yaðmur taneleri;
Ellerinin kokusunu duyuyorum karanlýk geceleri.

Bazen bu saatlerde amansýz bir yaðmur baþlýyor.
Görmelisin karanlýkta nasýl þimþekler çakýyor!
Ve her yerde bir toprak kokusu…
Sanki toprak deðil; ellerin kokuyor anne.

Yaðmur gittikçe artýrýrken þiddetini,
Yavaþ yavaþ kayboluyor topraðýn kokusu.
Ve gönlümde hasretin birikmiþ tortusu…
Sanki kalbim hasret soluyor anne.

Bazen hiç durmayacak gibi yaðýyor yaðmur.
Toprak kokmaz oluyor artýk, her yer çamur.
Ve bende bir ölüm korkusu…
Sanki korku deðil;gurbet sarýyor Anne.

Sonra birden duruyor yaðmurlar.
Yolunu bulup çekiliyor sular.
Ve önümde mezar kapýsý…
Sanki gençliðim alýnýyor Anne.

Mektubumu alýnca çok aðlýyorsun anne biliyorum.
Sen aðlýyorsun, ben burda gözlerimi siliyorum.
Ve gözlerimde hasretin buðusu…
Sanki gözyaþým deðil; kaným akýyor Anne

Hidayet 02.07.2009 Paderborn/Almanya
Sosyal Medyada Paylaşın: