Bir günü daha harcadýk seninle; daðýlan bozuk paralar misali..... Ne sen deðiþtin, ne ben alýþtým her zamanki yaðmurlar devam etti, sulandý yanýk izleri. Bir ben daha tükendi, tükenen ömür gibi.......
Susuyorum þimdi eteklerimde nice otuz yýllar uzanýyorum, sonsuza kadar....
Ne zaman ki bir yýldýz kayar; hatýrlarsan körfezi dinle, çam dallarýnýn kýrýlan sesini, dökülen kozalarýný topla, ama sakýn ateþe atma! Yanmasýn yüreðim gibi.....
Üzülme hiç; bir daha aðlama, aðlatma, gülümse, gün gibi.
Hani olur ya, bir gün anarsan beni vurursa kýyýya þiþenin dibi izlerimde ince bir sýzý, gezersen zehirli geceleri bir sigara daha düþer, yanarsa halýnýn son teli ve ürkersen týpký eskisi gibi bil ki; yine de seviyorum seni dün gibi.......
Nurhayat Nalçacý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurhayat Nalçacı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.