ul
Şairlerde ölür..
Yaz geldi; sýcaklar da, aþklar da kendini iyice hissettirmeye baþladý.
Fesleðenler, papatyalar, haným elleri, ve tüm çiçekler selamlamaya baþladý yaz güneþini ve þairleri.
Herkes neþeli bu sabah; bir ben hariç.
Yine seni getirdim aklýma, þiirini yazarým diye.
Modadayým, hafif bir esinti, birazda pus var havada
Üþütsem mi, ýsýtsam mý diye kararsýz bir hava hakim olmuþ buralara.
Denizi seyrediyorum bir yandan..
Kuru yük gemileri, tankerler, yolcu vapurlarý, sýrayla hepsi gidiyor,
kimileri uzaklara, kimileri yakýnlara, ama hepside bir limana baðlanmaya, yada demir atmaya gidiyorlar.
Ben !! ben bir liman olmak isterdim. Olabileceðim tek þey.....
Aðýrlamak isterdim, üzerime indireceðin tüm yükleri, tüm yolcularý.
Hiç olmazsa yalnýzlýðýmý unutur.. oyalanýrdým öylece.
Belki de unuttururdu seni bana üzerimde telaþla koþuþan insanlarýn ayak sesleri.
Ben bir liman olmak isterdim.....dalgalarýn, vurup durduðu ama yýkamadýðý bir liman..
Sen yoksun ama yaz geldi, sýcaklarda, aþklarda kendini iyice hissettirmeye baþladý.
Fesleðenler, papatyalar, haným elleri, ve tüm çiçekler selamlamaya baþladý yaz güneþini ve þairleri.
Kim bilir kaç bardak çay içtim seni düþünüp þiirini yazarken moda da.
Bir gün þairlerde ölecek biliyorsun !!!
sana ve senin gibi uzaklara yazýlan tüm þiirleri, tüm þarkýlarý, tüm yazýlarý,
arkalarýnda miras býrakýp kavuþacaklar denizlerine..
Sana ve senin gibi uzaklara, yazýlan destelerce þiir kalacak þairlerden.
Ýþte o þiirler beden olacak bir gün.
Ayna gibi yansýtacak, tüm saflýðý ve tüm maðrur heceleriyle sana olan sevdasýný.
Kim bilir, belki de sevgi arsýzlarý sahiplenecek o þiirleri.
Kendilerini bulacaklar bu satýrlarda,
Çalacaklar onlarý bir gün senden,
Bedenlerini sýmsýký saran bir elbise gibi çýkartamayacaklar üzerlerinden.
Bir gün þairlerde ölecek biliyorsun...
Son nefeslerini verilerken bile, yürekleri pýr, pýr atacak,
Belki de o aný kaleme almayý, son nefesini vermenin huzurunu kelimelere dökmeyi isteyecekler.
Ama sadece isteyecekler...
Þairler hep hayal dünyasýnda yaþarlar bilirsin.
Suyun bile üzerine yazý yazmaya çalýþýrlar.
Ýþte gerçek hayattaki o þair artýk ölüyor..
Þairler aðlýyor.. þiirler de ölüyor..
Göz yaþý eskisi gibi, bildiðin gibi yani, sel olmuþ akýyor..
Þairin elvedalarý ise, halat almýþ geminin ardýndan; beyaz bir mendil sallamak gibi basit ve yalýn olmalý.
Ama, hiç bir þair son seferini yapan o gemiyi kaçýrmayacak.
Baþka bir limana demir atacaklar.
Ve sizi bekleyecekler.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.