Anamýzýn kýnalý parmaklarýyla ördüðü
Çocukluðumuz küçük geliyor hayata
Çýðlýklar atýyor içimizde biçare sessiz
Büyüdük! Kof kabuk, viran içimiz
Yýldýzlara ad koyduk dilimizin dönmediði
Nerede isimsiz yýldýzlar nerede perileri
Kaybettik rüyalarýmýzý kesildik uykulardan
Tülden kanatlar süslemiyor artýk gecemizi
Uçurmalar mý vefasýz biz mi vefasýzdýk
Terk etmiþ gökyüzünü sevgilileri
Çocukluðumuz mu yoksa ipleri kopan
Tutunamýyoruz hayata kestik ellerimizi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.