Yolum düþtü Beþiktaþ’a Atalarým dilimi kazýmýþ Mermer denen o beyaz taþa Okuyayým dedim nafile Döktürmüþ mermere bir sahife Meðerki mezar aitmiþ Meþhur bir herife Ýki saatte ancak Zor sökebildim yazýyý Vurma dile dine Vurdun mu darbe Açtýn mý içinde bir delik O büyür olur bir gedik O kapý bir kere açýlsýn Agop Dilaçar denen ermeni Dilde aça, aça Oldu gerçek dil kaça Eski mezarlýklarda Yatýyor gerçek dilimiz Kaçta kaçýmýz okuyabiliyoruz. Mezar taþýna þiir yazmýþlar Bu baþlý baþýna Harika bir eser Bu mermeri kim Ne ile keser Sanattan yazýdan anlamayan Durmaz ahkâm keser Korunmalý bu tarihi bir eser Nine, evladýný anlamaz Torunu onu hiç baðlamaz Zengin dilimiz uçtu gidiyor Geçmiþi çoðu bilmiyor Geçmiþe ihanet sürüyor Buna yenilik deniyor Kötüle gitsin atalarýný Þimdi alkýþlanma aný Onlarýn makberleri bile Canlý, harika bir müze Tarihimizi, dilimizi, dinimizi Uzak tutuyorlar Onlardan hepimizi Daha yazsam uzar gider Okuyanlarým belki bana kýzar Duymayalým gençlerden azar Çok yazarsam nefsim azar Þikâyetim çok amma Bu kadarla bitti sanma Hakkýnýzý helal eyleyin Dert hepimizin ne diyeyim Dilimizi çok iyi bilelim
Osman Karahasanoðlu 15.11.2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
osmangazi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.