NE SANDIN - İNSAN ?

Ne sandýn bu sevdayý, geçici bir heves mi?
Ya ne sandýn can özüm bir de senden duyayým.
Yüreðimin feryadý yoksa cýlýz bir ses mi?
Yani þimdi ben seni, seni, yok mu sayayým?

Ýstersen Fizan’a git, ister görünme bin yýl.
Ýstersen usandým de, istersen çiz üstümü
Bu dava baþka dava kavramalý her akýl.
Seni yorsa da bu yük bana výz gelir tümü.

Tek baþýma kalsam da bu davada neferim,
Ben baþ koydum bu yola sonsuza dek sürecek.
Tutmasa da dizlerim, kalmasa gözde ferim
Ben görmesem de olur, sonrakiler görecek.

Benim sevdam insana, seni verdi temsîlen
Söylerim defalarca yine bilsen ne çýkar
Hiç endiþem olmadý, zaten biliyor bilen
Bu sevda büyüdükçe gücü daðlarý yýkar.

Sevgi, bilinen lehçe, sevgi, çetin yolumuz
Kol olur bel verirsen kolaylaþýr bu dava.
Yürek denen fanusu büyütecek selimiz.
Yayýlacak cihana dalga dalga bu hava.

Söz dönüp dolaþýyor ayný yere geliyor,
Esirgeme selamý, výz gelir zamana an
Selamsýzlýk yüzünden nice canlar soluyor
Bir sýcak merhabayla anlam kazanýr zaman.

Ben senin selamýný, insan yanýný sevdim
Yoksa sevmeye deðer dünya kadar canlý var.
Gülümseten yüzünü, gülen ânýný sevdim
“Sevelim sevilelim” yolum buraya kadar.

Gel istersen can özüm bir sevip beþ yanalým
Ardýmýzca yürüsün insanlar bölük bölük.
Yunus yollu davaya önce biz inanalým.
Gör nasýl azalacak akan kan oluk oluk

Daha nasýl diyeyim, ben seni sevdim insan .
Korkma sevmekten korkma, beni en yakýnýn san.




Zübeyde GÖKBULUT
10 NÝSAN 2009
Kýrþehir



Sosyal Medyada Paylaşın: