Gurbet perdeledi sýlayý bana
Tipi, boran, tozda tut ellerimi
Hasret azabýyla od düþtü cana
Beden yandý közde tut ellerimi
Kara sayfalara düþtü emelim
Ýki büklüm oldu doðrulmaz belim
Ayak prangalý, zincirli elim
Kelepçemi çöz de tut ellerimi
Ayrýlýk tenime yapýþtý gitmez
Asýrlar geçse de bu sevdam bitmez
Neden hüsran beni asla terk etmez
Kaderimi boz da tut ellerimi
Yürekten akan kan gül oluverdi
Yaþlarým aþkýnla sel oluverdi
Þiirler sevdama dil oluverdi
Birkaç mýsra yaz da tut ellerimi
Bilen yoktur perperiþan hallerim
Gömüldü maziye tüm hayallerim
Kayboldum meçhule düþtü yollarým
Yürüdüðüm izde tut ellerimi
Yazgým buysa elbet bilirim Hak’tan
Gideceðiz bir gün geldik topraktan
Ben bohçamý dürdüm, dürdüm be çoktan
Gözyaþýný süz de tut ellerimi
Direndim olmadý, artýk pes dedim
Bahattin seninki boþ heves dedim
Tükeniyor artýk bak nefes dedim
Mezarýmý kaz da tut ellerimi
16 Nisan 2009/Erzurum
Bahattin Kýzýlkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.