Zamanlardan sabahtý, Þehrim yine kuru ayazlý Üzerimde siyah hýrkam Bedenimdi altýncý kattan savrulan Bana þahitlik ediyordu yan balkonda güvercin Aðzýnda bir susam tanesi... Kabarmýþ siyahi tüyleri Bomboþ caddede yanan tek tük ýþýklar Ezan sesine uyanan biçare ruhlar Havada huzurun kokusu Havada senin kokun... Yorumsuzdu, özneldi tüm yargýlar Öznesiz cümleler kurdum yeni doðan güneþe dair Gülmüyordu güneþ, Kýrmýzý pastel boyadan bir aðzý yoktu Ondan mýydý acaba, hüznü? Hep iki daðýn arasýndan doðar sandým onu Bu sabah asýlý kalmýþtý gökte Daðlarda onu terketmiþti, ruhumun bedenimi terkettiði gibi Bir binanýn altýncý katýndan savruldu bedenim Ruhum göðe yükselirken el salladý sert zemine Dudaðýmýn kenarýnda kalan pembe pamuk þekeri eridi Ezan sesine uyanan ruhlarýn günahlarý gibi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
mrvmutlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.