Herþeye kader deyip geçeriz Oysa bu dünyada yalnýzýz Gözler kapalý gönül Penceresinden bakarýz. Bunca yýllarý eskitip Bugünlere geldik Geriye baktýðýmýzda Neler unuttuk. Kalemler arkadaþýmýz oldu Uzatýlan her ele sarýldýk Vaz geçelim bu sevdadan Kýymet bilen yok. Felek þamarýný yimiþik birkere Þiirlere döksek derdimizi Sonuna kadar böyle Gidecektir dostlarým.
10-8-1972
Sosyal Medyada Paylaşın:
abdullahziya kabak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.