GURUR VE NUR
Kimse sütten çýkmýþ ak kaþýk deðil,
Ýhanet etmeyi bilmemeliydin.
Gururun O nura yaklaþýk deðil,
Adýný kalbimden silmemeliydin.
Gayemiz mukaddes ilahi din’di,
Ýftira içine nasýlda sindi?
Gerçek belli oldu maskeler indi,
Aðlanacak hâle gülmemeliydin.
O kutsal limandan çýktýk ikimiz,
Denizler kabardý, arttý tipimiz,
Alabora olduk koptu ipimiz,
Gönül gemisini delmemeliydin.
Dostluk kýsa sürdü dolmadan senen
Erciyes’i aþtý kibirli enen,
Nezaket gösterip durmadý çenen,
Nefsinle þeytana ilmemeliydin.
Diline dolanmýþ “Lâ havle vela…”
Teorik bilgelik baþýna bela,
Ölsen de baþýnda verilmez salâ,
Ýntihar ederek ölmemeliydin.
Bu insan þahsýna tuzak mý kurdu?
Seni yoktan sayýp uzak mý durdu?
Etini acýtýp, yürek mi burdu?
Ayak oyununa gelmemeliydin.
Tarlan çoraklaþmýþ vermedi hasat,
Bulanýk havana neylesin rasat,
Bir elinde býçak birinde masat,
Yaralý kalbimi dilmemeliydin.
05.04.2009…Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.