Bazen seni düþünüyorum Þimdi ne yapýyor diye. Belki evlendin, Belki çocuklarýn olmuþtur. Bunlar aklýma geldikçe Deliye dönüyorum. Sen bu kadar vicdansýz Olamazsýn. Tanýdýk birini sorarsan beni, Þu anda eski bir evin Saçak altýnda seni düþünüyorum. Aðzýmda ýslak bir sýðara, Onu yakacak bir Ateþim bile yok. Neyse ki köþeden bir Gece bekçisi çýktý. Sigaramý yaktý. Senin kimsen yok mu deyince? Resmini gösterdim ona. Baþýný sallayarak Karanlýða karýþýp gitti. Gecenin karanlýðýnda, Saçak altýnda yalnýzým þimdi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
abdullahziya kabak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.