Sen siyahsýn ben deðilim Karanlýðýnýn içinde öleceðim Bir göç kurbaný Kuþlarýn dilinden konuþacaðým
Her defa mevsim dönemecinde kuþlar Bir diyardan baþka bir diyara giderken Sonradan geriye döneceklerini bile bile Nefret ile kaçýþýmýzý anlatýrlar bize Avucumun içinde karanfil kokusuyla Þiirin kenara itildiðinin Azý dillerde çoðu kaðýtlarda Kaldýðýnýn kanýtýdýr ayný zamanda kuþlar
Geceye yarý baygýn kalan þair Uykularda þiirin karanlýða yazýldýðýný sanýr Ýþte bu hâl içinde Özgürlüðe kanat çýrpan kuþlar Aþkýmýzý ve kalbimizi doldurur
Dört mevsim, sonbahar dönüþüyle bu defa Kaldýrýp aþklarý atýp elde var sýfýr Kartalýn dansýna özenip Havada kalmýþ derin bir iç çekiþle Geri dönmenin alaycý düþüncesi Yani aradýðýný bulamayýnca insan Ezbere bir söz gibi geçmiþi tekrarlar Deniz Mete
Sosyal Medyada Paylaşın:
Deniz Mete Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.