Bir Şehit'ten Gelen Mektup !
Ey, ben arþa uçarken, dünyada sað kalanlar !...
Ey, adýmý duyunca, bana dua salanlar !...
Siz üstünde dururken, altýndayým ben yerin.
Dinleyin biraz beni, sesime kulak verin.
Ben “Bülent Karaefe”, Terzi Ýsmet’tir babam.
Yaþarken bu vatana, layýk olmaktý çabam.
Bin dokuz yüz yetmiþte, Sarýbey’de doðmuþum.
Neþemle etrafýmý, hep neþeye boðmuþum.
Bilerek hiçbir zaman, bir insaný üzmedim.
Büyüðümü saydým hep, küçüðümü ezmedim.
Çocukla çocuk olup, onlarla oynaþýrdým.
Sohbette yaþlýlarla, çok çabuk kaynaþýrdým.
Güler yüzlü biriydim, hiç kaþýmý çatmazdým.
Selam sabah vermeden, adýmýmý atmazdým.
Ýhtiyacý olanýn, yardýmýna koþardým.
Aðlayanla üzülür, gülenlerle coþardým.
Yeþilli Mahallesi, þahittir sözlerime.
Yalaným varsa eðer, kum dolsun gözlerime.
Gün geldi yaþ eriþti, Vatana asker oldum
Peygamber Ocaðýnda,Vatan Aþkýyla doldum.
Vatana kurban olmak, dilimde niyazýmdý.
Anladým ki Askerlik, benim alýnyazýmdý.
Komutanlar sorunca, hemen öne atýldým.
Uzman Çavuþ olarak, Ordumuza katýldým.
Tarif edemediðim, duygular yaþýyordum.
Kabardýkça kabaran, bir yürek taþýyordum.
Herkese söylüyordum, üstüne basa basa.
Kalmamýþtý zihnimde, hiçbir korku ve tasa.
Her göreve çýkýþta, bir garip oluyordum.
Dünyadayken Cennetten, kokular soluyordum.
Bunlar bir iþaretti, bir þeyler seziyordum.
Bambaþka bir alemde, dolaþýp geziyordum.
En son gece rüyama, annem babam girdiler.
Beni alnýmdan öpüp, þevk ve moral verdiler.
“Yakýþýr” dedi babam, “oðluma þehit olmak”
“Gurur duyarýz ancak, yok öyle saç baþ yolmak”
Anam kýyamasa da, helalleþti benimle.
“Var git” dedi Cennete, “dualarým seninle”
O gün sabah erkenden, heyecanla uyandým.
Hazýrlýðýmý yapýp, beyazlara boyandým.
Helalleþerek çýktýk, bölükten yolumuza.
Melekler göründüler, girerken kolumuza.
Þehadet Þerbetini, önümüze serdiler.
Cennet anahtarýný, elimize verdiler.
Hiç tereddüt etmeden, alýp þerbeti içtim.
Sýrat denen köprüden, sanki uçarak geçtim.
Sorgu sual görmeden, vardým o Kutlu Yere
Naaþýmý seyrettim, göðsümü gere gere.
“Yarendede” kucakladý, beni baðrýna bastý.
Al Bayraðý kabrime, babam eliyle astý.
Köyde misafir gibi, son defa aðýrlandým
Þehitler Kervanýna, Duayla uðurlandým,
Hayat hikayemdir bu, anlatýn dostlar duysun.
Adýmý yüreðinde, en güzel yere koysun.
Anama söylemeyin, duyarsa çok üzülür.
O güzel gözlerinden, kanlý yaþlar süzülür.
Acýsý tazelenip, kahrolup yýkýlmasýn.
Küllenmiþ olan ateþ, yeniden yakýlmasýn.
Babam meþe gibidir, o dayanýr dinlesin.
Ben nasýl bir evlattým, bir kez daha anlasýn.
Kardeþime söyleyin, hep yaþatsýn adýmý.
Sakýn ha reddetmesin, ondan tek muradýmý.
Duyup da dinlerseniz, bunlar size son sözüm.
Ben sizi görüyorum, üstünüzde hep gözüm.
Uðraþýn güzellikle, gönülleri Fetihe.
Sizlerden son isteðim, ruhum için Fatiha !...
Ýsmail SIKICIKOÐLU
Sarýbeyler//Savaþtepe
K.S
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.