penceresinde albino güller sarýlýr
beyaz ipek tülüne
ve her kar mevsiminde
sevimli finosu havlar
gelene geçene
kumaþ güller de solar
keþke gerçek olsa
en azýndan bülbül konardý
soyutlayýp kendini
çadýr kurmuþsun
çölün ortasýna
altýn iþlemeli
ve simli
kervan geçmez
kuþ ötmez
canýn yanar
o fino þimdi
gönül kafesinde
kýyamete kadar havlar
C.Çalýk