Haksız İmtiyaz…

Hak-hukuk-adalet, hüner-liyâkat,
Katletti hepsini, haksýz imtiyaz…
Nefsin güdümünde, cümle güç-tâkat,
Menfaât aþkýna, þimdi tüm niyaz…

Ýhtiras geldi mi, bir daha gitmez,
Doymayan gözlerin, arzusu bitmez.
Muhteris câhile, öðüt kâr etmez,
Uðramaz elbette, kutuplara yaz…

Ýltimas çarkýnýn, kýrýk diþleri,
Ýmkansýzlaþtýrýr, basit iþleri.
Dost eder mazluma, kara kýþlarý,
Kaplanýr dertlerle, her yer bembeyaz…

Bilmezse bir insan, eðer kendini,
Doldurur hýrs seli, gönül bendini.
Uydurur hâline, inancý-dini,
Bulur çok da olsa, nasibini az…

Bostancý ne olur, gel bile bile,
Mahvetme kendini, bin bir ah ile.
Kararan kalplere, hepten nâfile,
Ne söylersen söyle, ne yazarsan yaz…

Veli BOSTANCI




Sosyal Medyada Paylaşın: