Yeni bir deðiþimle güneþ huzmeleri, Kapý aralýðýndan güne baþlýyor, Acýmasýz. Ýstanbul’un zor þartlarýnda, Koþturmalar iniþler, çýkýþlar. Puslar içinde Boðaziçi, Dalgalar arasýnda kýz kulesi.. Ýnci gibi köprüleriyle. Üst üste binmiþ arabalar, Trafik stresi, hüzünler, sevinçler, Taþý, topraðý altýn diye koþup gelenlerle, Ýyisiyle, kötüsüyle, Sevgili istanbul’um.. Çocukluðumun geçtiði, Doðduðum caným Cihangir’im.. Eski rum, ermeni komþularým, Mis gibi kokan sokaklarýn özlemiyle, Bakýyorum yeni güne. Neler yaþattý bana, Genç kýzlýðým, okul hayatlarým, Ve þimdiki yaþým.
Emel Yetenek
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emel Yetenek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.