VE GÜNEŞ ZAMANSIZDI

VE GÜNEÞ ZAMANSIZDI

Zihnimde ,gece sona erdi.
Vakit zamansýz,mevsimlerden yazdý..
Huzursuz adýmlarla,iki çocuktu kaldýrýmlarda.
Kýzgýn toprakta,yanan yorgun ayaklar,
Minik omuzlarýnda,acýmasýz sancýlar..

Ýki çocuk....kaldýrýmlarda...
Bir aðaç kovuðunda,
Kendi icatlarý küçük dramla,baþ baþa...
Uzakta ,çok uzakta bir adamla sonsuzlukta...

Mevsim,sonbahardý.Sokaðýn yorgun ýþýklarý,yaðan yaðmurla,
Ýki çocuk....kaldýrýmlarda yalnýzdý.
Gökten inen yaðmurlardý gözyaþlarý.
Bütünleþmiþ, iki sefil vücutla,
Uzakta,çok uzakta adamla,karanlýklarda...

Mevsim kýþtý.Adamýn çocuklarý,
Alev alev yanan evin gölgesinde,
Tir tirdi...
Buz tutmuþtu soluklarý,
Buz tutmuþtu,birbirini saran kollarý...

Vakit zamansýzdý....
Ölüm zamansýzdý...
Çocuklar zamansýzdý...
Uzakta,çok uzakta adam zamansýzdý...
Ve Güneþ zamansýzdý.....


Eda TÜTER.(aþiyan052)


Yorum: A zade bayefendiye sonsuz teþekkür ve saygýlar
Sosyal Medyada Paylaşın: