kaldýrýmlar taþlarý savurur
bir namedir dýþarda kuþlar saygýya durur
ses sese karýþýr uðrak noktasý kayýp
kulaklar duymaz
adýn lal olur dilimde
baðýracak nefes henüz yoktur döþümde
ben ölürüm
son þarkýda çaldý plak fena halde kýrýk
hüzzamdý çalan parçalanmýþ notalarda
salalar veririlir bilmem toprak neden yarýk
bir sinede yatan ölüm senden de diridir
ben böyle gömülürdüm
iþte o geceydi sen benden gittin
salýn lacivertte eridi
göðü kapladý bir hüzün
dalgalarým kayalardan aldý hýncýný
bir hýçkýrýk oturdu döþümde
denizcilerim vurgun yedi martýlarým aðladý
sen benden gittin karardý denizim
sahilimden kara elmas çýkardý kömürcüler
gögsümü deler gidiþin ile ben yeniden öldüm
gömün gözlerinin karasýna
ýþýltýyý da çeker yarýnlarýda
akarken her saðnakta
doðacak filizlerde nefretim
düþler önüne eðilmiþ gülüþler
vur vur deli dalgalar gibi vur
o kanda benim
vurdun ya akanda
ben nefretimle gömülürüm