GELİNCİĞİN DEDİĞİDİR (4)

Gönül çözdüm bel baðladým çýnara,
Emeðimden yaþ yerine kor kaldý.
Her dem güzdü kurumuþ kovuk bana,
Bu sevdadan bana kýrýk dal kaldý.

Gölgesinde ne duldalýk ne esiþ,
Yapraðýnda sarý solgun bir bakýþ,
Gözlerinde al içinde meneviþ,
Kulaðýmda poyraz yel sesi kaldý.

On yýl oldu bir þývgada vermedi,
Dalýna da bir kuþ olsun konmadý,
Kuru dallar aysýz bir gün görmedi,
Gün ýþýksýz göðe uzana kaldý.

Çiçek miþim deðerli mi deðerli,
Çiçek ömrü olur mu hiç kederli,
Çeri çöpü arýlý kelebekli,
Benim göðsüm kara beneðe kaldý.

Gelinciktim duldasýna sýðýndým,
Dallarýný saran kurttan yerindim,
Tohum verip kara yere serildim,
Açýlmamýz çaresize mi kaldý.

© Ildýz


Sosyal Medyada Paylaşın: