BELKİ DÖNERSİN DİYE !
Gelmezsin bilirim de, ümit dünyasýdýr bu
Dün gece yola baktým belki dönersin diye
Yataðýný bulunca çaðlarmýþ derler ya su
Coþkun sel oldum aktým belki dönersin diye
Yýldýzlar gözlerindi, yüzünü çizdim ay’a
Hoþ geldin dedim hüzne, selam verdim tasaya
Kadehlerle bir þiþe þarap koydum masaya
Ýki mavi mum yaktým belki dönersin diye
Gittin ne oldu sanki, murada mý erdin sen ?
Gönlümü derman bulmaz dertler ile ördün sen
Çok yakýþmýþ sevgilim, hiç çýkarma derdin sen
Gümüþ yüzüðü taktým belki dönersin diye
Sararmýþ resimlerin dinlediler âhýmý
Arzuladým kokunu, özledim günâhýmý
Ayrý geçen her ana doðrulttum silahýmý
Hasrete kurþun sýktým belki dönersin diye
Hayâller sürükledi deli gençlik çaðýma
Zümrüd-ü ankâmdýn sen, uçurdun kaf daðýma
Yokluðunla kuruyan, talan olan baðýma
Kýrmýzý güller diktim belki dönersin diye
Neden böyle beklettin, yüreðimi avuttun ?
Hiç mi vefân yoktu yâr, ne de çabuk unuttun ?
Anýlarla kederdin, ismin ile umuttun
Gönlüme çiðdem ektim, belki dönersin diye
Ne olurdu gelseydin, hep yanýmda kalsaydýn ?
Benimle mutluluðun deryasýna dalsaydýn
Azrâil’im olsaydýn þu canýmý alsaydýn
Nice çileler çektim belki dönersin diye
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.