BÜYÜYOR BENDE Kİ GÖZYAŞLARI
Ben babamý hep aðlarken görürdüm.
O büyük bedende kaybolup gider
Yürek ateþine verirdi de kendini
Nedenini kimse sorsun, bilsin istemezdi.
Susarsa elleri aðzýnda, konuþursa düðüm olur boðazýnda
Ne söylerse söylesin
Güneþe bile kar yaðdýrýrdý sonunda .
Belli ki üþüyen bir þeyler vardý derininde, ardýnda…
Dalgýnlýðýnýn içindeki hesaplarý neydi ki
Hangi söze esirdi, hangi göze söz verdi.
Çaresizliðinden zulüm yiyordu belli
Utanmýþtý bizlerden de, hiç itiraf etmedi…
O gün giderken baktým, yine ayný soðuk, kar tipi
Küçülmüþtü bize de, kendince büyütmüþtü kalbini
Umdum ki, bir þeyler býrakýr, yüreklerde esinti
Gözyaþlarýyla birlik, kendiyle çekip gitti
Aramýza ne girmiþdi ki ,onu bize bitirdi
Ne kalbine yetiþtim, ne yolundan çevrildi.
Boþuna benimkisi, 10 yýl olmuþ gideli
Yýllardýr süren hüznüm, bu vedanýn eseri
Hiç geriye baktý mý?
Kaç piþmanlýðý oldu en çok kime yaralý
Bir türlü çözemedim bendeki bu hesabý.
Anlatsaydý diyorum keþke, dökülseydi taþlarý
Azalan zamana baktýkça
Büyüyor, babamýn bende ki gözyaþlarý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.