NAMERT OLMAYANLARA

Ýnsan hiç kendinden vazgeçer mi?
Düþlerini içine gömer mi?
Sonsuz suskunluða düþer mi?
Ve uyutur mu acýlarýný saklýsýnda
Gurbete gider mi bir yere gitmemiþken
Harplerin en büyüðüymüþ kendinle savaþmak der mi?
Ýçi sýrýlsýklam olmuþken göz bebekleri kupkuru olur mu?
Ýnanmazken uyku tutmuyor diyenlere,
Uyku haram olur mu?
Bir diz arar mý baþýný yaslayacak
Bir el tutar mý sýzýsýný
Yalan da olsa bir iki güzel kelime
Bir bakýþ en anlamlýsýndan
Ve unutup bugünün rezilliðini
Umut baðlamak istemez mi yeni baþlayan her þeye
Düðümlenmiþken bir þeyler þurasýnda
Ýsyan olup çaðlar mý aydýnlýk
Iþýðýnda bir sevinç daha filizlenir mi?
Ýnsan en olmadýk yerde kahkaha atar mý?
Dünya döne dursun
Hayat ezsin büzsün
Soysuzlar etrafý sarsýn
Ortalýðý kan reva götürsün
Yalnýzlýk kemirsin içini dýþýný
Bir merhem sürenin olmasýn
Yine de yaþar mý inadýna?
Aldýðým bir nefes
Ýçtiðim bir yudum su
Bir parça ekmek
Bir tatlý söz
Mis gibi bebek kokusu
Bir yaren
Bunlar yeter bana der mi?
Ýnsan þükreder mi?
Daha dökülüp kýrýlmamýþ daðýlmamýþken
Ve hep kýzdýðý hayata
Sýký sýký sarýlýr mý?
Hayat!
Her þeye raðmen yaþamaya deðersin der mi?
Demeyen namert olsun.

Nafiye YÜRÜK

Sosyal Medyada Paylaşın:

Nafiye Yürük Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

DENİZ KOKAN ŞEHİR KIZLARIN ÖYKÜSÜ TADINA TUZ MU KAÇTI HAYATIN ? VAZGEÇTİM “ŞUBAT”MAYAN GÜNEŞ YORGUN MISRA ŞEHR-İ RUHİYEM ÇETREFİL ZOR DEĞİL YAŞAMAK!.. AŞKA GELMEK