İKİ KELİME

Ýki kelime
Senden duymak istediðim

Hani bir zamanlar söylerdin ya
Gözlerimin içine bakarak
Diz dize oturduðumuz kafede
Ellerimi avuçlarýnýn içine alarak

Sevemez kimse seni benim sevdiðim kadar
Þarkýsýný dinlerken,seni seviyorum derdin
Ve kimse sevemezdi,benim sevdiðim kadar
Bende seni sevmiþtim,okyanuslar kadar

Þimdi sen yoksun
Ben o kafede oturduðumuz masada
Ve ayný þarký yankýlanýyorken sahnede
Sesin kulaklarýmda çýnlýyor

Seni hala seviyorken yaþýyorum yalnýzlýðý
Sensizliði hissediyorum hücrelerimde
Soðuk bir cumartesi akþamý dönerken evime
Yokluðunu hissedeceðim
Kapýyý açarken kendi elimle

Kapý açýlacak ama kimse karþýlamayacak
Titreyeceðim belki soðuktan
Üþüyeceðim senin yokluðunda
Büzüþeceðim çift kiþilik karyolamda

Sabahlar olacak mutlaka
Ama günaydýn diyenim olmayacak
Kimse kahvaltý hazýr hayatým diyerek
Dört baþý mamur sofralar hazýrlamayacak

Ah bir bilsem beni hala sevdiðini
Koþup gelirim kapýna ve kapanýrým ayaklarýna
Dön ne olur diye yalvarýrken dudaklarým
Seni hala seviyorum dese dudaklarýn

iki kelime
Senden duymak istediðim...


Sosyal Medyada Paylaşın: