Bebek diyorsun ya hep Her nefes alýþýmda anlýyorum Yeniden yeniden doðuyorum Artýk ellerinde solmaya dayanamýyorum
Tüm ýþýklarý söndürdüklerini sanýyorlar Gözümü açýp kapýyorum Her seferinde yeniden doðuyorum Görüyorlar mý bilmem ama ben yüzsüz bir bebeðim anlýyorum
birkaç ýþýk yakýyorsun sonra çekip gidiyorsun ya da ben göremiyorum ama bir köþede oturup beni seviyorsun
sonra gece oluyor mavi kararýyor,yeþil kararýyor sonra sen kararýyorsun,ben kararýyorum yüzümse ay gibi parlýyor karanlýðýnda görüyor musun
oturuyorum bir parkta her yere adýný yazýyorum bilmiyorsun ki ben seni seviyorum sonra bir an sen ufak bir yalnýzlýk oluyorsun yalnýzlýðýmýn ortasýna nasýl sýðýyorsun
(Hayatta yaþadýklarým bazen iki satýrýn altýna tarihini yazacak kadar zaman býrakmýyor bana)
Sosyal Medyada Paylaşın:
elan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.