KÜÇÜK KIYAMET
Gülüþlerin soldu,
Bahar ne zaman gelecek gözlerine ?
Ey, aynadaki aksim!
Seni görmeyeli bir hayli deðiþmiþsin.
Bir zamanlar hayaller kuran adam;
Adým adým, tek tek
Gerçekleþtiðini görmeden
Þimdi dualara bile inanmaz olmuþ.
Gözlerin doldu, ama aðlayamýyorsun bile …
Sahi, senin dünyanda güneþ
Batýdan doðuyor deðil mi ?
Söyle peki, bu kýyamet âlâmeti deðil mi ?
Küçük kýyamet,
Al götür beni uzaklara …
Düþler dünyasýndan kovulduðum,
Gerçekler dünyasý da tat vermiyor bana.
Dünya, bir gamzecik gülsen,
Dünyalar benim olurdu…
Senin yalan olduðunu söylediler,
Þimdi bu avuntu mu?
Kaderin çarklarý arasýnda sýkýþýp kalmýþým.
Tek tesellimdi yýldýzlar,
Artýk bulutlar daðýlsa da
Gecemi aydýnlatmýyor onlar.
Ey Güneþ,
Ya doðudan doð artýk, ya batýdan
Ya “Sûr” duysun kulaklarým, ya da “Ezan” …
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.