sütunlarý devrilmiþ bir bedenin
karmaþýklýðýný yaþýyor hücrelerin
ve tüm seslere yarý açýk pencerelerin
rengi kaçmýþ yaþamýn sol anahtarýnýn
tiz seslerinden dökülüyor
gölgeler gözlerinin
kahvesine
-aðlama
-aðlama
duvarlarýn
arasýný besleyen köþelerin
hükümlü duruþu gibi maðduru
oynamasan da zor biliyorum
güçlü duruþuna
þükürler
olsun
yine
de
gökyüzünün
cam mavisini ve beyazýný görememek
temiz havayý nefeslenmek yerine
hastane koridorlarýnýn
kasvetli yalnýzlýk üfüren
ilaç kokusu
aðýr mý aðýr
-haklýsýn
-haklýsýn
özlediðin þehirler ne kadar ýrak þimdi
sahil ve deniz kumsallar ve palmiyeler
sokaklar kaldýrýmlar niye kötürümcül
niye yol taþýmýyor bu merdivenler
niye yýkýk bu köprüler
yalnýzlýk çöreklenmiþ ruhlara yazýk
yolcu uðurlamýyor
bu odalar
-ölümden baþka
dirayetsiz
bir çýðlýktan ibaret gözyaþlarýn taþýyor göðsünden
aðla! aðlayabilirsin doya doya
içini dýþýný yýkasýn nehirler
seller
-anlýyorum
can sýkýntýsýný soyunup atmak
bir daðý silkelemek kadar zor
tüm günler hasým ruhuna artýk
arzularýn kýsýrlaþtýrýlmýþ bir zorba
teessüflerin yük omuzlarýna
-üzül
-incin ama
-yýkýlma
hislerinin
kýrýlmasýna hayallerinin uçuþup yok olmasýna
meyil verme kader senin suçun deðil ki
hâlâ gökyüzü gibi aydýnlýksýn
en iyi arkadaþýn sensin yine
ruhunu ateþlemek için
geri sayýma baþla-
-ya bilirsin
-kayýp deðilsin
korkular acýlar ve yalnýzlýk kol gerse de üzerine
bir nefesin yeter bir sen yetersin dünyalara
tesellisi mümkün bir yaþamýn içindesin
-pencerelerini aç
- aç göðsünü
-uzat ellerini
kuþlara
bak yemyeþil aðaçlarýn tepesinden
Tanrý ýþýðýný gürül gürül sürmeliyor
kahverengi gözlerine
ayþe uçar
05052024
15:41