yokluk ateşi

bu yokluk ateþi hepten kavurdu beni
sanki tufan kopuyor zihnimde
sessiz varýrken uykularýma
canýmdan can gidiyor

aþk henüz gidilmemiþ bir þehirse
çekilen suyun sýzýsýnda inler mi hep böyle kalp ?
soluk ister mi bir gülün son yolculuðunda
murada varmak !

belli belirsiz bir ses çýnlýyor kalbimde
daðlar yakýlýyor yüreðimde, çekiliyor deniz
kuþlarýn da yuvalarý yok artýk

kýyýlarýmda bekleþen ve çiçek tozlarýna bulaþan
deli bir fýrtýna vardý içimde bir zaman
kim bilir nerededir o þimdi

Sosyal Medyada Paylaşın: