Derd-i aþka duçar oldum, dinmez efganým benim Ateþ düþmüþ sol yanýma, yanmaz mý caným benim? Bu yaranýn tek ilacý, tabipler vuslat diyor Cananým verse de ümit, yok hiç gümaným benim
Mestanesi olmuþ zihnim; aklým deli, divane Cevr-ü cefalarla yüklü, dünyamýz zindan hane Sevdasýna baþ koyduðum, nazarýmda bir tane Yardan uzak damarýmda akmýyor kaným benim
Mücahit akan göz yaþýn döndü derya denize Nasýl tahammül eylersin yüreðindeki köze Ýmtihan mý bu ayrýlýk yoksa ceza mý bize Cehennem vâri azaptan farksýz her an’ým benim. Mücahit GÖZÜTOK
Sosyal Medyada Paylaşın:
mücahit_gözütok Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.