Senini çok özledim diye olsun bu þiirin baþý, Kokunu, gülüþünü, Baþkasýnýn sende ne gördüðünü, Senin ne düþündüðünü, Çok özledim çok diye de olsun devamý. Sana sarýlmayý, Gözlerine yakýndan bakmayý, Baktýkça doyamamayý Bakýp da kýyamamayý, Senden uzaklaþtýkça Senin bataklýðýna daha da batmayý, Yani seni çok sevip Yine senden nefret etmeyi, Ben sana kirpiðin kadar yakýnken Senin bana Plüton kadar Uzak olmaný bile çok özledim. Pat diye aklýma gelince Benim kendime gelmememi, Sana aþýðým! dediðimde, Bana mýsýn dememeni, Sen ittikçe benim onursuzca sana gelmemi, Yani sana karþý yaptýðým Onur’suzluðu bile çok özledim... Seni çok özledim diye de sonuna geliyorum bu þiirin. Özledim olmamaný, Hiç olmayacak olmaný... Çok özledim pat diye çýkýnca karþýma, Elimin ayaðýma dolanmasýný Çok özledim o hasret sancýsýnýn Sanki hiç geçmeyecek gibi yoklamasýný... Kýsacasý senin bana hissettirdiðin tüm duygularý Boncuk gözlüm... Çok özledim...
5.3.24 23.13 6.3.24 00.30 Bursa...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurdan Kaplan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.