Bazý kadýnlar.. Onlar yalnýzdýr, Hastalandýğýnda, Korktuğunda, Kýrýldýğýnda, Yorulduğunda.... Ve tek başýna ayakta kalýp, Bu enkazlardan çýkmaya çalýþýrlar, Týrnaklarý ile kazýyarak hayatý yaþarlar...
Bazý kadýnlar, Toz pembe hayal kuramazlar, Onlarýn hayalleri olmadý hiç, Gerçek hayatta haklarýna düşenden fazlasýyla haşýrneşirdirler çünkü... Onlar þýmartýlmadý hiç, Feleðin sillesini erken yaþta yediler, Onlara boylarýndan büyük yükleri yüklediler, Ve yürü dediler...
Bazý kadýnlar, Hiç yaþamadýlar, Nefes aldýlar, Ezildiler, Hor görüldüler, Dayak yediler, Sevilmediler, Onlar hiç mutlu olmadýlar...
Herþeye raðmen güçlülerdi onlar, Ne garip, Güçlü ama yalnýz, İmrenilen ama çoktan yorulmuş kadýnlar..
Hepsine selam olsun .. #MehmetYETEK #GeceyeBirþiirBýrakalým
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet YETEKK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.