ANNE

Sýlayý terkedip,yitti dediler
Sesime ses veren olmadý anne.
Emeði hebaaya gitti dediler
Bir zerre umudum kalmadý anne.

Kördüðüm atýpta alýn yazýna
Kadere içini çektinmi anne
Ezgiler baðlayýp yürek sýzýna
Dilinin ucunu yaktýnmý anne

Her menem hayale mendili salmýþ
Geçtiði yollarýn altýnda kalmýþ.
Ýnceden inceden közlenen külmüþ
Sebebi,iki dal gülmüydü anne .

Dalýpta giderken günlük iþlere
Sabýrmý doðradýn piþen aþlara.
Rastgele uðrayan pembe düþlere
Aldanýp öylece Kaldýnmý anne.

Asýlmýþ gözlerin göçmen kuþlara
Temelli yurt olmuþ tuzlu yaþlara .
Konuya komþuya arkadaþlara
Dökülüp durmakdan yýldýnmý anne

Emanet albümün,gelirken dile
Uykular selamý keser haneme
Yeminle,çilemi katladým bine
Üstüne birde sen geldinmi anne .

Sararmýþ resmine,çýka gelmiþ kýþ
Düþürdü sineme hüzünlü bir düþ
Kýybeten ardýndan,atýlan bir taþ
Olupta baþýmý deldinmi anne

Yükünü semanýn katýna salmýþ
Pencere dibinde gölgesi kalmýþ
Bu gidiþ son gidiþ hasleten bilmiþ
Rabbim’e emanet oldunmu anne.

Yýkýlmýþ tek duvar,poyraza karþý,
Sedyeye yaslamýþ buz gibi baþý.
Dediler Kader bu ALLAH ’ýn iþi
Kuþ gibi çýrpýna kaldýnmiý anne.








Sosyal Medyada Paylaşın: