Yarýn Hep dün Ve hep o gün bugün Her birinde kovaladýðým yokluk içinde
Umutsa Hiç bir þeyi koynunda gezdiren Ayný kahpe sadece
Ve Sen Ve Bu þehir Beni bilen bir þehir deðil Bizi hiç görmeyen Sokaklarý Kaldýrýmlarý Kupkuru hep Bulutlarý Gözlerimden Aðlýyor olsa da Seni ýslatan yaðmur Gözlerimden deðil
Güneþe su serpen parmaklarýmýn Þiirlerle beni soðutamayýþý Hep bi’ ayný
Sen gibi Ben gibi Yerinde olmayýþýmýz ....
Dünden bugüne Tarumar sonrasý sessizlik hep Her yer bir yýkýmýn toz bulutu Bu havalar bildiðin gibi Göz g’özü Ve Seni hiç görmeyen yine
Kalbim Ahhh kalbim Bir kýþ gecesi hep Göðümün gözlerinden Lapa lapa yaðan ayný hüzünde Ateþini seyreden ihtiyar gibi durur Ýçimin kýz çocuðu Bakýþlarý öyle yabancý
Bugün yarýnýn ölüsü Ve ben birim Birim’siz B’içimsiz Olabildiðince sevgisiz’siz Her daim sessiz sensiz
Hiç bir yakýným yakýn deðil Uzaðým uzak
Dünün aynasý Kýrýk dökük avuçlarýmdan Bin bir surat bana bakan
Birli bir gecenin bittiminde Uykusunu gözlerinden almaya kýyamam diye Yüzünü öpücüklerle yýkamayý düþlediðim . . .
Her bir düþü düþüren Yine ayný ellerim
Sosyal Medyada Paylaşın:
Beyhudenin Kalemi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.