Zemheri ayazýndan kalma sevda türküleri vuruyor sineme.. Yitik düþlerimin karanlýk vahasýnda çýðlýða dönüþüyor iç sesim.. Yaramýzda kalan onca hatýranýn küf yanlarý mühürleniyor dudaklarýmda.. Geçti diyor.. Geçecek diyor..
Geçmiyor…
Zihnimin daðýnýklýðýný toplayýp bir bavula hapsediyorum.. Kaçýyorum sanki alabora olmuþ tüm hislerimden.. Bir ah düþüyor dilime..! Kekremsi, buruk bir tat ile.. Geçti diyor… Geçecek diyor…
Geçmiyor…
Geçmeyen zamaný þikayet ediyorum kendimce.. Esmer bir akþamýn karanlýðýnda buluyorum ince sýzýlarýmý.. Yüreðimin kör noktasýna saplanýyor kendimsizliðim.. Pervaz önü bakýþlarým mühürlenince gökyüzünde, Kayan yýldýzlara çaput baðlýyorum.. Geçti diyor… Geçecek diyor…
Geçmiyor …
Elif USTA 1elif.miktari.siir
Sosyal Medyada Paylaşın:
1elif.miktari.siir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.