Ýlk kez bu kadar hüzünlü görüyorum rüzgarý, sensiz titriyorum ilk kez. Gökkuþaðýnýn incelikli dansýnda, senli melodi sarmalýyor içimi. Ýlk kez kayboluyorum, erken sabah kuþlarýnýn þarkýsýna sýðýnýyorum. Sensizlik içimde bir derinlik, ilk kez hissediyorum. Gerçek bir þiir yazýyorum ilk kez, annemin masumiyetine sýðýnýyorum.
Diz kapaklarýndan yükselen her aþk, büyülenmiþ bir masal gibidir. Kirletmem senli özlemlerimi, o sahte cazibesiyle üç beþ aþýk hormonun etkisi altýnda. Susuzluðumu seninle doyururum, öylece kalýr bu kitaplara karþý baþkaldýrýþýmýz. Müziði deðiþtirme, býrak bizimle olsun, kamusal alanda yaþananlara karþý direniþimiz.
Beni arama, çünkü çoktan kayboldum sana. Adreslerimde bulamazsýn beni, nerede olduðumu biliyorsam eðer, o yer benim. Raký akþamlarýnda kaybolmuþ bir ölüm kaçaðý, deli sözlerle çizilmiþ bir iz býraktým. Hep o fotoðraftan bakma bana, topraða gömülmüþ hissediyorum kendimi. Ve saçlarýn rüzgarýnda, bu yaþta, ah bu yaþta, hala …
Sosyal Medyada Paylaşın:
CaNMaYBuL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.