Yýldýz topladýðýmýz gecelerde En güzel oyunumuz saklambaçtý Gözlerimizi kapattýðýmýzda Gölgelerimizi sobelerdik Biz ne kadar güzeldik
Sevinçlerimiz nefes nefese Duygularýmýz saf Aðlamalarýmýz düþtüðümüz yerden kalkýncaya kadardý
Piþmanlýðým olacaðýný bilseydim sevmezdim demiyorum Ýþte o sevmek var ya o benim iþimdi Kurt’ u kuþu, arýyý çiçeði, gülü tikeni En çokta seni
Takýlýp kalma Dalma öyle derinlere Geride býraktýðýmýz dönmeyi beceremediðimiz sadece çocukluðumuzdu Bakma bana bozuk plak gibi boþ boþ ayný þeyleri tekrarlayýp duruyorum Yol uzun, yol çetin Az sonra ne olacak bilinmez sen yine de kendine iyi bak Sahi! Benimle ilgili bilmediðin bir þey var Ben hiç boþlamadým Sevince dibine kadar sevmeyi
Sense bir türlü beceremedin sevilmeyi Biz çocukken ne kadar güzeldik Öyle özlüyorum ki eskiyi Eskimeyen þarkýlarý dinlemeyi....
Sibel kýlýç... Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Kılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.