Ne zaman seni, beni, bizi okusam
þehrin sokaklarý
evlerin bacalarý
aðaç diplerine çöreklenen ses
sokulup sarýlýr göðsüme
gizleyemez taþýdýðý emaneti
acýsýný damýtýr çehresinde
sýrtýnda heybe var ki nasýl aðýr
uzaklara kaçýrdýðý nemli burnu
çoðalan yaðmurlarda mekân belli
en önde gökyüzüne yayýlýr martýlar
terli kanatlarýnda incinen þarkýlar
evvelin uðultularýný aðlamaklý asmakta
yaþamaya dair her ne varsa
"nasibim olsun, inþallah,” dediði
kurduðu hayallerin dibini arþýnladýkça
salýncaklar yerde infilak
anlamý kalmýyor ince çenesinin
ortasýndaki gamzede bahar
bahçelerin güzel görüntüsü
aynasýný kýrmýþ kýz çocuðu
bazen mahzun, bazen düþünceli
odalarýna çekilirler
yol boyu çýðlýk çýðlýða kuþlar
salasý verilen sayfada dolaþtýkça bakýþlarý
sorguyla bakan kopkoyu ela gözlerine
sadakatle sakladýðý gerdanýnda yara izi
baþýný yere eðmiþ sýra atlar
annesi yere göðe dua ediyor d u r m a d a n.
Ümmühan YILDIZ