Keşkelerin şerefine..,
Buram buram hasret kokuyor Eylül’üm..
Baþkent’ime yaðan bu yaðmur,
çisil çisil hüzün akýttý mürekkebime,
düþürdü yine sevilmiþliðin o hayýflanýþýný..
bak!
aklýma düþtün yine yakýn ama,
keþfedilmemiþ kapýlar kadar uzaksýn bana..
alaca karanlýklarda titreye dursun yüreðim,
alaturka tadýnda þekerlemeli þimdi duygularý,
bir bir þahlanmalý geleceðin þehrazatý..
býrak aralýk kalsýn kapýlar,
yakýlmamýþ nostaljik mektuplar,
her biri adreslere býrakýlmalý..
hakkýný yedik sevdanýn....
unutuldu...
unuttuk iþte...!
ertelenmiþliðin telafisi yapýlmalý..
cesareti körüklemenin tam zamaný !
þimdi þehrin karanlýðýnda dalgalanýyor,
kadýnlarýn etekleri..
yüreklerini uçura uçura,
serpiyorlar hazan yapraklarýný
Ankara’nýn cilveli kaldýrýmlarýna..
damar parçalar süslüyor þimdi sokak lambalarýný,
ahenkle raks ediyor sonbahar..
herþey yerli yerinde gibi,
sanki biraz alofluðu sindi Eylül’ün,
üþüdüm,hüzünlendim..
boþver be..
hadi bakalým
keþkelerin þerefine devirelim iki kadeh..
saygýlarýmla,
Eylül.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.