'' Düş Ölüsü''

hani sen yoksun diye kýrýþýr yalnýzlýðým
baþlar tazelere uzaklýðým
geceye sarýlacak kadar kötürüm
nefesini yarýlayan kelebekler kadar kýsa ömürlü
gördüðüm her rüyaya darýlacak kadar
hüzünlüyüm


dilimin tel örgüsünde kanayan peltek þarkýlara
sol anahtarýna istiflenmiþ hasretinle
gün ýþýðýný anlatan bir sarmaþýk sürgünüyüm
sen þiir olup aðarsýn pencere kenarýma
incecik bir fikir gibi koparsýn sonra
azýnlýk kalýrým
nasýl da seslenirim silik bir gölge gibi peþinden


melez renkler meleþir
ýssýzlýðýmýn dað yamaçlarýnda
canýmla can çekiþirim
ruhumda ýslak saldýrýlar
saba makamýnda lâ çeken kuþlar
bir gamzeli fasýl yürütürüm göðün kefeninden
onlarla yürürüm sulara
onlarla gömülürüm günlüðüme sessizce


ben özgürlüðü seçerim
tüm noktalarý ateþe veririm
sen þehir olursun düþlerimde
týrmanýrým göz kapaðýnýn tehlikeli surlarýna
ölesiye dalgalanýr
ölesiye geniþlerim
düþerim sonra yeniden
kabul ederim yenilmiþliði


bakýþlarýndan menekþeler dererim
nasýl da büyürüm kýzlý bir gün gibi ellerinde
bir kýzýl isyan gibi dudaklarýnda
arsýz bir öpücükle uyanýrým
çýrpýnarak ölürüm
karanlýðýn boylarýnda yeniden
,


_boran




Sosyal Medyada Paylaşın: