VAKİT AKŞAM ( 995.)

Vakit yine akþam
Güneþ battý sonunda
Güneþin þavký vurdu denize
Her taraf kýzýla boyandý
Yakamozlar oynaþýyor suyun yüzünde
Dalgalar dövüyor koylarýn kýyýlarýný
Kulaklarýmda dalgalarýn hýrçýn sesleri

Dalýyor gözlerim uzaklara
Sonsuzluðun ufkunda kayboluyor
Diner mi bende ki bu hasret yüreðimde ki özlem
Sende her mevsimden esintiler vardý
Bambaþka dünya vardý bakýþlarýnda
Gecelerimde sensizliðin matemi var

Bakmayýn gülüþlerime
Bedenimde yýllarýn yorgunluðu var
Anlatmak istediðim bir çok þey var aslýnda
Yüreðimin derinliklerinde

Anlatamýyorum
Dilim damaklarýma yapýþýyor
Dudaklarým da tutsak kalýyor kelimeler
Köreldi bedenim bu aþk fýrtýnasýnda

Üstelik bir de ayaz vurdu
Söndü yüreðimde ki umutlar
Takvimden bir yaprak daha düþtü
Bir gün daha gitti ömrümden

Git gide kýsalýyor zaman
Bir aþk döngüsünde zamanla yarýþýyorum
Sensizliðe bürünmüþ akþamýn ufkundayým

Hasretinin acýsý çöktü içime
Yüreðimi yakmakta
Seni sonsuzluðun ötesinde özlüyorum
Hiçliðe doðru yol almaktayým
Korkarým tekrar doðmayacak güneþim




Fatma Ayten Özgün




Sosyal Medyada Paylaşın: