HADÝ TUT ELLERÝMDEN
Zaman ve mekân akdinin bozulduðu
Dengesiz dengelerde,
Her rûz,ama her rûz
Bir abad-ý çýlga da
Pamuktan bir iplik üzerinde
Yürürken cambaz misali,
Ensemde a-da’nýn soysuz nefesini duyuyor,
Hançerinin gölgesini görüyorum.
Ölümlerden ölüm beðenirken,
Ecel terleri döküyorum.
Nerdesin (ey yar, dardayým ?
Hadi tut ellerimden kurtar beni!
Keþke bir veda busesi olsaydý
Alnýma, dudaklarýnýn býraktýðý
Ya da ref-i bir cidal,
Okuyup anlayamadýðým.
Bir düþ, bir hayâl,
Ah keþke yalandan bir masal olsaydý!
Nâçar semaya uzanýrken ellerim,
Titreyen dudaklarýmdan
Dökülürken Ayet-î Þura’dan kelimeler
Bî-hû’þem, galiba ölmüþem
Nerdesin (ey yar ?
Hadi tut ellerimden bana bir can ver.
Mevsimlerden yaz, sanki her yer cehennem
Zavallý yüreðim daha sabret derken ?
Baþak rengi saçlarýmda
Mevsimsiz buz sarkýtlarý,
Kirpiklerimde kar.
Yine,
Yine,çatýsýz evlerdeyim hüznüme hüzün yaðýyor
Hava aniden kararýyor
Bir ad-û kapýmý çalýyor
Kem bir elâ göz sanki bana bakýyor.
Karanlýklardayým,
Nerdesin yar korkuyorum ?
Hadi tut ellerimden beni aydýnlýða sal.
Ah yar !
Bir veda türküsü yazmadan
Al götür beni, en yalçýn kayalýklarda býrak
Acýma ne olursun,
Tiz bir uçurum kenarý olsun!
Gözyaþlarýmla bedenimi yýka
Al volâ beþ arþýn beze sar hayallerimi
Son kez yüreðime dokun
Ve usulca öp beni.
Sonra,
Gözlerimi sýmsýký baðla,ellerimi býrak,
Kýsrak bir tay gibi arkandan bakarken muðlak
Eðer,
En, ah-üzar anlarýmda
Ellerin ellerimde olmayacaksa
Neye yarar?
Býrak,býrak da öleyim
Son bulsun, bu sensiz hayat!
Ya da
Hadi,
Hadi, tut ellerimden
Bana sonsuz baharlarý yaþat!...
Hande HAGHGOUÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.