Öylesine sýkýlýp öylesine daralýyor ki içim Göðüs kafesime yerleþen Bir kaya parçasý misali boðuyor bedenimi. Elimden hiçbir þey gelmiyor. Çýrpýnýyorum umarsýzca çaresizlik içinde.
Beynimde ucu bucaðý olmayan Düþüncelere gömülmüþ olarak Buluyorum kendimi. Tek tek sorguluyorum Kendimi Hayatý Yaþamý Ve daha nicelerini. Ama hiçbir zaman aralýðýnda Bulamýyorum yanýtlarýmý. Etrafa bomboþ bakýnýrken Sessizliðin içinde buluyorum kendimi Anlýyor musun?
Hatice Demir
Sosyal Medyada Paylaşın:
haticedemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.