Geçtim Toydum Yoktu pek hayat tecrübem Evde kalmýþ kýzlardan Gençlerin peþindeki dullardan Baþkasýný bilmezdim O zamanlar
Bir gün orta yaþta bir Adam taþýndý mahalleye Karýþmazdý pek her þeye Ama arasýra sohbet ederdi gençlerle
Bir gün sordu bana sohbet esnasýnda Bir kadýnla tanýþtýn Ýlk önce neyine bakarsýn ? Bacaklarýna dedim Güldü Dua et o zaman hiç kazaya uðramasýn Kýrýlmasýn sakýn bacaðý hiç
Ertesi gün tekrar karþýlaþtýk Yine sordu Sevgilin olsa neresine Bakarsýn dikkatlice Bir gün evveli geldi aklýma Kalçalarýna dedim bu sefer Güldü yine Dua et zamanla büyümesinler
Alýþmýþtým sorularýna ya Bir akþamüzeri yine konuþurken O sormadan ben dedim Yüzüne bakarým amca Güzelmi diye Gülümsedi yine Dua et o zaman dedi Yaþlanýncada güzel kalsýn
Cevaplarýmý beðenmedikçe Sinir olmaya baþlamýþtým Yavaþ yavaþ Hergün farklý þeyler diyordum Cildinin duruluðuna... Saçlarýna... Ama onda hep ayný mutsuz gülümseme
Bir gün kalbine bakarým amca dedim Çünkü bir tek o kalmýþtý söylemediðim Bu sefer yüzü asýldý Þöyle bir baktý bana Þimdiye kadar dedi Bana hep içinden geleni Ama doðruyu söylüyordun Þimdi niye yalan söylüyorsun ?
Þaþýrmýþtým Niye be amca Niye yalan söyliyeyim Hem nerden biliyorsun Yalan olduðunu
Yine o malum gülümsemesi Geldi yüzüne Nereden mi dedi Gördüðüm kadarýyla sende Ne o kalbi fark edecek yürek Nede onu görecek göz Var ...
Anlamýþtým o an Ne demek istediðini Kadýnda Salt güzelliðe bakmamam Özünede inmem Gerektiðini
Osman Vasýf Coþkun
Sosyal Medyada Paylaşın:
v_s_f Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.