Umut tohumları

bazen tam uçurumun kenarýnda hissedersiniz kendinizi,
aþaðýya bakarsýnýz
ve manzara öyle güzel görünür ki size.
kurtuluþ orda zannedersiniz...

karar veremezsiniz,
atlasam mý, geri mi çekilsem...!?

aklýnýzdan, geçmiþiniz geçmemiþiniz
ve asla geçmiþ olmayacak anýlarýnýz geçer.

sonra birþey, ya da birileri gelir aklýnýza,
anlamsýz bir þekilde,
hiç alakasý yokken
tebessüm gelir yerleþir titrek ve aðlamaya
hazýr dudaklarýnýza...

o an adýmlarýnýz geri geri gider,
az önce atlamaya niyetlendiðiniz uçurumdan düþmeye korkar
saðlam bir yere basmak için kendinizi geri çekersiniz.

umut tohumlarý yeþermiþtir içinizde
ama siz farkýnda olmazsýnýz bazen.

iþte böyle bir aný yaþadým az önce,
ve birden ne kadar harika bir gün dedim
kendime.

dýþarda mis gibi yaðmur,
radyoda "yaðmur vururken cama,
özleyen kollarýma usulca sokul yeter" çalýyor




Sosyal Medyada Paylaşın: